کد مطلب:276347 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145
دفع بلا از ما به برکت وجود آن حضرت
بعضی از مطالب مربوط به این معنی در حرف «الف» گذشت و نیز روایتی كه در خرایج آمده بر آن دلالت می كند. عَلاّن از ظُریف از نصر خادم نقل كرده كه گفت: بر صاحب الزمان علیه السلام وارد شدم در حالی كه در گهواره بود، پس به من فرمود: صندل سرخ برایم بیاور، برایش بردم. آن گاه به من فرمود: آیا مرا می شناسی. عرضه داشتم: آری، تو آقای من و فرزند سرورم هستی. فرمود: از این نپرسیدم. گفتم: برایم تفسیر فرمای. فرمود: من خاتم اوصیا هستم و تنها به وسیله من بلا از خانواده و شیعیانم دفع می شود. [1] .
[ صفحه 166]
این روایت را شیخ صدوق در كمال الدین [2] با اندك تفاوتی آورده است و در غایة المرام به نقل از مسند احمد بن حنبل به سند خود از علی علیه السلام آورده كه فرمود: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: ستارگان برای اهل آسمان امان هستند كه اگر ستارگان از بین بروند آن ها هم از بین می روند و خاندان من برای اهل زمین امان هستند، پس اگر اهل بیت من بروند اهل زمین هم می روند. [3] .
و در همان كتاب از حموینی كه یكی از اعیان علمای عامّه است به سند خود از رسول اكرم صلی الله علیه وآله روایت كرده كه فرمود: ستارگان ایمنی اهل آسمان هستند و خاندان من ایمنی امت من می باشند. [4] .
و در كتاب كفایة الاثر به سند خود از ابوسعید خدری روایت كرده كه گفت: شنیدم كه رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: خاندان من برای اهل زمین امان هستند هم چنان كه ستارگان برای اهل آسمان امان می باشند. گفته شد: یار سول اللَّه! پس امامان بعد از تو از خاندانت می باشند؟ فرمود: آری، بعد از من دوازده امام هستند، نُه تن آن ها از نسل حسینند. امینان معصوم، از ماست مهدی این امّت، آگاه باشید كه آن ها اهل بیت و عترت منند، از گوشت و خون من، چه می شود اقوامی را كه مرا در امر آن ها اذیّت می كنند كه خداوند شفاعتم را به آن اقوام نخواهد رساند. [5] .
و در همان كتاب از حضرت حسین بن علی علیهما السلام از رسول خداصلی الله علیه وآله روایت نموده كه فرمود: اوّلین چیزی كه خداوند آفرید حجاب هایش بود، پس بر حواشی آن ها نوشت: «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ وَصِیُّهُ». سپس عرش را آفرید و بر اطراف آن ها نوشت: «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ وَصِیُّهُ». سپس لوح را آفرید و بر پیرامون و حدود آن نوشت: «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ وَصِیُّهُ». و هر آن كس كه پندارد پیغمبر را دوست دارد امّا وصیّ را دوست ندارد، دروغ گفته است. و هر كس گمان برد كه پیامبر را می شناسد امّا وصیّ را نمی شناسد، كفر ورزیده است. سپس فرمود: آگاه باشید كه اهل بیت
[ صفحه 167]
من امان هستند برای شما، پس آن ها را دوست بدارید به دوستی من و به آنان متمسك شوید كه هیچ گاه گمراه نخواهید گشت.
گفته شد: اهل بیت كیانند ای پیامبر خدا؟ فرمود: علی و دو سبط (نواده) من و نُه تن از فرزندان حسین علیهم السلام امامان ابرار امینان معصوم؛ آگاه باشید! اینان اهل بیت من و عترت من هستند و از گوشت و خون من اند. [6] .
و در غایة المرام به سند خود از جابر جعفی نقل كرده كه گفت: به حضرت محمد بن علی باقرعلیه السلام عرضه داشتم: برای چیست كه به پیغمبر و امام احتیاج هست؟ فرمود: برای باقی ماندن جهان بر صلاح خودش، و آن كه خداوند - عزّوجلّ - در صورتی كه پیغمبر یا امام بین اهل زمین باشد، عذاب را از آنان برمی دارد. خداوند - عزّوجلّ - می فرماید: «وَما كانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِیهِمْ»؛ [7] و تا وقتی كه تو در میان آن هایی، خداوند آن ها را عذاب نمی كند.
و پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: ستارگان مایه ایمنی اهل آسمانند و اهل بیت من ایمنی اهل زمینند، پس اگر ستارگان از بین بروند برای اهل آسمان ناگواری ها پیش می آید و اگر اهل بیت من از میان بروند برای اهل زمین ناگواری ها پیش خواهد آمد. [8] .
و در كمال الدین و امالی به سند خود از سیّد العابدین امام سجادعلیه السلام روایت كرده كه فرمود: ما امامان مسلمین و حجّت های الهی بر عالمیان و سادات و آقایان مؤمنین و امیر روسفیدان و نیكویان جهان و سرور اهل ایمان و مایه ایمنی اهل زمین هستیم، چنان كه ستارگان برای اهل آسمان ها امان هستند. خداوند به ما آسمان را نگه داشته تا بر زمین نیفتد مگر به اذن او، و به ما زمین را نگه داشته تا اهلش را نلرزاند مگر به اذن او، به ما باران فرو می فرستد و به ما رحمت را منتشر می سازد و بركات زمین را بیرون می آورد، و اگر در زمین حجّت ما نباشد زمین اهلش را فرو می برد.
سپس فرمود: از روزی كه خداوند آدم را آفریده زمین از حجّت الهی خالی نبوده كه یا
[ صفحه 168]
ظاهر است و مشهود و یا غایب است و [در پرده] مستور، و تا روز قیامت نیز از حجّت الهی خالی نخواهد ماند و گرنه خداوند پرستش نمی شود.
سلیمان بن مهران می گوید: به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم: مردم چگونه از امام غایب در پرده بهره مند می شوند؟ فرمود: همان طوری كه به آفتاب در پشت ابر بهره مند می شوند. [9] .
می گویم: وجه تشبیه آن حضرت به آفتاب، در بحث نفع آن جناب خواهد آمد ان شاء اللَّه تعالی.
و از سید العابدین امام سجادعلیه السلام روایت است كه فرمود: هنگامی كه قائم بپاخیزد خداوند عزّوجلّ از شیعیان ما آفت و بیماری را دور می گرداند و دل هایشان را مانند قطعه ای آهن قرار می دهد. [10] .
در حرف «ق» تمام این حدیث خواهد آمد، ان شاء اللَّه تعالی.
[ صفحه 166]
این روایت را شیخ صدوق در كمال الدین [2] با اندك تفاوتی آورده است و در غایة المرام به نقل از مسند احمد بن حنبل به سند خود از علی علیه السلام آورده كه فرمود: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: ستارگان برای اهل آسمان امان هستند كه اگر ستارگان از بین بروند آن ها هم از بین می روند و خاندان من برای اهل زمین امان هستند، پس اگر اهل بیت من بروند اهل زمین هم می روند. [3] .
و در همان كتاب از حموینی كه یكی از اعیان علمای عامّه است به سند خود از رسول اكرم صلی الله علیه وآله روایت كرده كه فرمود: ستارگان ایمنی اهل آسمان هستند و خاندان من ایمنی امت من می باشند. [4] .
و در كتاب كفایة الاثر به سند خود از ابوسعید خدری روایت كرده كه گفت: شنیدم كه رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: خاندان من برای اهل زمین امان هستند هم چنان كه ستارگان برای اهل آسمان امان می باشند. گفته شد: یار سول اللَّه! پس امامان بعد از تو از خاندانت می باشند؟ فرمود: آری، بعد از من دوازده امام هستند، نُه تن آن ها از نسل حسینند. امینان معصوم، از ماست مهدی این امّت، آگاه باشید كه آن ها اهل بیت و عترت منند، از گوشت و خون من، چه می شود اقوامی را كه مرا در امر آن ها اذیّت می كنند كه خداوند شفاعتم را به آن اقوام نخواهد رساند. [5] .
و در همان كتاب از حضرت حسین بن علی علیهما السلام از رسول خداصلی الله علیه وآله روایت نموده كه فرمود: اوّلین چیزی كه خداوند آفرید حجاب هایش بود، پس بر حواشی آن ها نوشت: «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ وَصِیُّهُ». سپس عرش را آفرید و بر اطراف آن ها نوشت: «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ وَصِیُّهُ». سپس لوح را آفرید و بر پیرامون و حدود آن نوشت: «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ وَصِیُّهُ». و هر آن كس كه پندارد پیغمبر را دوست دارد امّا وصیّ را دوست ندارد، دروغ گفته است. و هر كس گمان برد كه پیامبر را می شناسد امّا وصیّ را نمی شناسد، كفر ورزیده است. سپس فرمود: آگاه باشید كه اهل بیت
[ صفحه 167]
من امان هستند برای شما، پس آن ها را دوست بدارید به دوستی من و به آنان متمسك شوید كه هیچ گاه گمراه نخواهید گشت.
گفته شد: اهل بیت كیانند ای پیامبر خدا؟ فرمود: علی و دو سبط (نواده) من و نُه تن از فرزندان حسین علیهم السلام امامان ابرار امینان معصوم؛ آگاه باشید! اینان اهل بیت من و عترت من هستند و از گوشت و خون من اند. [6] .
و در غایة المرام به سند خود از جابر جعفی نقل كرده كه گفت: به حضرت محمد بن علی باقرعلیه السلام عرضه داشتم: برای چیست كه به پیغمبر و امام احتیاج هست؟ فرمود: برای باقی ماندن جهان بر صلاح خودش، و آن كه خداوند - عزّوجلّ - در صورتی كه پیغمبر یا امام بین اهل زمین باشد، عذاب را از آنان برمی دارد. خداوند - عزّوجلّ - می فرماید: «وَما كانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِیهِمْ»؛ [7] و تا وقتی كه تو در میان آن هایی، خداوند آن ها را عذاب نمی كند.
و پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: ستارگان مایه ایمنی اهل آسمانند و اهل بیت من ایمنی اهل زمینند، پس اگر ستارگان از بین بروند برای اهل آسمان ناگواری ها پیش می آید و اگر اهل بیت من از میان بروند برای اهل زمین ناگواری ها پیش خواهد آمد. [8] .
و در كمال الدین و امالی به سند خود از سیّد العابدین امام سجادعلیه السلام روایت كرده كه فرمود: ما امامان مسلمین و حجّت های الهی بر عالمیان و سادات و آقایان مؤمنین و امیر روسفیدان و نیكویان جهان و سرور اهل ایمان و مایه ایمنی اهل زمین هستیم، چنان كه ستارگان برای اهل آسمان ها امان هستند. خداوند به ما آسمان را نگه داشته تا بر زمین نیفتد مگر به اذن او، و به ما زمین را نگه داشته تا اهلش را نلرزاند مگر به اذن او، به ما باران فرو می فرستد و به ما رحمت را منتشر می سازد و بركات زمین را بیرون می آورد، و اگر در زمین حجّت ما نباشد زمین اهلش را فرو می برد.
سپس فرمود: از روزی كه خداوند آدم را آفریده زمین از حجّت الهی خالی نبوده كه یا
[ صفحه 168]
ظاهر است و مشهود و یا غایب است و [در پرده] مستور، و تا روز قیامت نیز از حجّت الهی خالی نخواهد ماند و گرنه خداوند پرستش نمی شود.
سلیمان بن مهران می گوید: به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم: مردم چگونه از امام غایب در پرده بهره مند می شوند؟ فرمود: همان طوری كه به آفتاب در پشت ابر بهره مند می شوند. [9] .
می گویم: وجه تشبیه آن حضرت به آفتاب، در بحث نفع آن جناب خواهد آمد ان شاء اللَّه تعالی.
و از سید العابدین امام سجادعلیه السلام روایت است كه فرمود: هنگامی كه قائم بپاخیزد خداوند عزّوجلّ از شیعیان ما آفت و بیماری را دور می گرداند و دل هایشان را مانند قطعه ای آهن قرار می دهد. [10] .
در حرف «ق» تمام این حدیث خواهد آمد، ان شاء اللَّه تعالی.
[1] الخرايج: 67.
[2] كمال الدين: 205:2.
[3] غاية المرام: 274.
[4] غاية ا لمرام: 274.
[5] كفاية الاثر: 292.
[6] كفاية الاثر: 310.
[7] سوره انفال، آيه 33.
[8] غاية المرام: 257.
[9] كمال الدين: 207:1؛ و امالي صدوق: 112. سند اين حديث چنين است: ابن بابويه از محمد بن احمد السناني از احمد بن يحيي بن زكريا القطان از بكر بن عبد اللَّه بن حبيب، از فضل بن صقر العبدي، از ابومعاويه، از سليمان بن مهران اعمش از حضرت صادق جعفر بن محمد، از پدرش محمد بن علي، از پدرش علي بن الحسين عليهم السلام كه فرمود. (مؤلف).
[10] بحار الانوار: 316:52.